EMDR EMDR (ang. Eye Movement Desensitization and Reprocessing, nazwa tłumaczona najczęściej na język polski jako „terapia odwrażliwiania za pomocą ruchu gałek ocznych”) uznano za jedną z najprężniej rozwijających się współcześnie form psychoterapii. Jest to kompleksowe, przebadane naukowo podejście, integrujące elementy różnych szkół terapeutycznych. DLA KOGO Terapia EMDR stosowana była początkowo głównie w leczeniu zespołu stresu pourazowego (PTSD), z czasem badania potwierdziły jednak jej skuteczność w znacznie szerszym zakresie leczenia zaburzeń o podłożu lękowym, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, a nawet w przypadku depresji. Od lat metodę tą stosuje się z powodzeniem w leczeniu psychologicznych traum, wynikających z różnego rodzaju trudnych doświadczeń tj. przemocy fizycznej lub psychicznej, zaniedbania, molestowania seksualnego, gwałtu, wypadków drogowych, klęsk żywiołowych, bycia świadkiem czyjejś śmierci lub towarzyszenie bliskim w chorobie itp. EMDR okazała się być również skuteczną metodą w leczeniu drobnych urazów psychicznych których wspominanie, mimo iż nie wywołuje tak ciężkich objawów jak w przypadku PTSD, wiąże się z bólem i cierpieniem psychicznym. Doskonałe efekty terapia przynosi w pracy ze służbami mundurowymi i ratunkowymi, czyli osobami które z racji wykonywanego zawodu poddawane są niezmiennie trudnym, obciążającym psychicznie sytuacjom. DZIAŁANIE EMDR Kiedy bierzemy udział w szczególnie bolesnym dla nas doświadczeniu, intensywność przeżywanych w tym czasie emocji jest na tyle wysoka, że mózg nie jest w stanie przetwarzać informacji, tak jak robi to w normalnych warunkach. Pamięć traumatycznego wydarzenia, wraz ze wszystkimi jego elementami (obrazami, dźwiękami, uczuciami, myślami itp.) zostaje więc „zamrożona” w sieciach neuronalnych w oryginalnej, nieprzetworzonej formie, przez co uaktywnia się niestety w najmniej oczekiwanych dla nas momentach. Dzieje się tak najczęściej w okolicznościach, w których neutralne, zupełnie niegroźne bodźce zewnętrzne, mózg zaczyna kojarzyć z traumatycznym wydarzeniem – może to być np. podobne miejsce, zapach czy barwa głosu. Wykorzystanie stymulacji bilateralnej (za pomocą ruchu gałek ocznych, tappingu lub stymulacji dźwiękowej) jako jednej z części ośmiofazowego protokołu EMDR, prowadzi do „rozmrożenia” niedostępnej dla nas części pamięci dotyczącej danego wydarzenia. Stymulacja aktywizuje spoidło wielkie mózgu, uruchomiając w ten sposób system przetwarzania informacji, a cały proces prowadzi w konsekwencji do wydobycia wszystkich niedostępnych „danych”, przetworzenia ich oraz zintegrowania z naszą wiedzą o sobie i o świecie w bezpieczny sposób. EMDR daje możliwość skutecznego zintegrowania urazu w naszej świadomości i przeorganizowania go w taki sposób, aby traumatyczne wydarzenie stało się już tylko elementem z przeszłości, „rozdziałem zamkniętym”, a jego wspomnienie nie zakłócało już więcej codziennego funkcjonowania. Metoda ta, użyta w ramach interwencji kryzysowej często skutecznie zapobiega powstaniu zespołu stresu pourazowego, chroniąc tym samym przed dezorganizacją naszego życia. O EMDR:

19 stycznia, 2023. Terapia EMDR – Odczulanie i ponowne przetwarzanie za pomocą ruchu gałek ocznych (EMDR). Rodzaj psychoterapii stosowanej w celu pomocy osobom, które doświadczyły traumy, takiej jak nadużycia lub wojny. Opiera się na założeniu, że negatywne myśli, uczucia i zachowania są często wynikiem nierozwiązanych

EMDR w psychozie: wskazówki odnośnie konceptualizacji przypadku i leczenia. [streszczenie artykułu, część 5] EMDR in Psychosis: Guidelines for Conceptualization and Treatment Journal of EMDR Practice and Research, Volume 7, Number 4, 2013 David P. G. Van den Berg; M. Van der Vleugel; Anton B. P. Staring; Paul A. J. De Bont; Ad De Jongh Trudności i związane z nimi strategie terapeutyczne Poniżej przedstawiono kilka rodzajów trudności charakterystycznych dla stosowania EMDR u klientów z psychozą, wraz ze strategiami radzenia sobie z nimi. Ciągła traumatyzacja z powodu doświadczeń psychotycznych Jeśli klient przypisuje halucynacje słuchowe (głosy) realnemu agresorowi z przeszłości, wówczas może stale czuć się zagrożony. W podobny sposób, urojenia paranoiczne mogą powodować stałą traumatyzację. Na przykład, klient może mieć poczucie, że przestępcy, którzy kiedyś napadli na niego z bronią, stale go obserwują i chcą mu coś zrobić. Tacy klienci mogą nie być zdolni, żeby poczuć się bezpiecznie w teraźniejszości, nawet w gabinecie terapeuty, gdyż są przekonani, że inni chcą ich skrzywdzić lub zabić. Choć nie zawsze tak jest, to zwykle przypisywanie doświadczeń psychotycznych czynnikom zewnętrznym może uniemożliwiać rozwinięcie się dystansu między przeszłością i teraźniejszością. W czasie sesji EMDR poziom SUD będzie pozostawać wysoki, niezależnie od wyboru celów do przetworzenia. Taka zewnętrzna atrybucja może działać jako „przekonanie blokujące” w ramach EMDR, które uniemożliwia przetwarzanie traumatycznych doświadczeń. W sytuacji tego rodzaju CBT może być niezbędne, żeby skorygować taką dysfunkcyjną atrybucję. Innymi opcjami jest zastosowanie instalacji zasobów oraz wplatanie do EMDR elementów pracy poznawczej (cognitive interweave). Zakłócenia poznawcze Przeszkodą może być też słaba koncentracja. Jest ona często obecna w zaburzeniach psychotycznych jako element zaburzeń poznawczych. W czasie EMDR klienci mogą mieć trudności z wykonywaniem poleceń oraz koncentracją na celu przetwarzania. Niektórzy nie są w stanie podążać przez dłuższy czas za palcami terapeuty (lub innymi rodzajami stymualcji i wymagają powtarzania instrukcji, aby wykonywać to właściwie. Głosy obecne w czasie sesji również rozpraszają klienta. Najlepiej jest jednak starać się realizować protokół w zwykły sposób. W razie poważnych zaburzeń poznawczych sesje mogą być krótsze, jednak zaleca się to jedynie wtedy, gdy jest to absolutnie niezbędne. Niektórzy klienci z psychozą mają słabą pamięć roboczą, która – jak się uważa – ma centralną rolę z fazie desensytyzacji EMDR. Ładunek emocjonalny i to, jak żywo jest doświadczany obraz wydarzenia urazowego zmniejszają się po obciążeniu pamięci roboczej. Za mało dystrakcji (w postaci stymulacji bilateralnej) może powodować, że klient będzie pochłonięty przez ponowne przeżywanie, jednak za dużo dystrakcji może w ogóle uniemożliwić myślenie o wspomnieniach. Najlepiej sprawdza się więc optymalne obciążenie pamięci roboczej i dopasowanie do danego klienta. Trudności z ruchami oczu Niektóre osoby z rozpoznaniem schizofrenii mają upośledzone ruchy sakadyczne, czyli ruchy o szerokim kącie w płaszczyźnie horyzontalnej, często związane z podążaniem za bodźcem. Upośledzone ruchy sakadyczne mogą wynikać z ogólnego uszkodzenia procesów sensomotorycznych w korze czołowej, a w szczególności może to być związane z zaburzonym hamowaniem motoryki w kory przedczołowej. Nie jest jednak jasne, czy te uszkodzenia są przeszkodą w EMDR. Oczywiście, mogą powodować pewne trudności z wodzeniem oczami za bodźcem, jednak ostatnie badania sugerują, że mechanizm działania EMDR związany jest bardziej z obciążeniem pamięci roboczej w czasie myślenia o traumatycznych obrazach, a to prawdopodobnie nie ulega zakłóceniu przez trudności z wykonywaniem ruchów sakadycznych. W razie potrzeby można wykonywać innego rodzaju stymulację, na przykład obustronną dźwiękową, zadania związane z liczeniem w pamięci, rysowaniem czegoś, chodzeniem, albo też z tappingiem. Leki przeciwpsychotyczne Niektórzy badacze uważają, że EMDR działa, ponieważ aktywuje układ cholinergiczny w mózgu, który związany jest z uczeniem się, pamięcią i uwagą. Jednakże niektóre leki przeciwpsychotyczne blokują receptory cholinergiczne, co powoduje działania niepożądane takie jak suchość w ustach, zaparcia, przyspieszoną akcję serca, rozszerzenie źrenic i niepokój psychoruchowy. Niekiedy pacjenci dostają leki przeciwdziałające motorycznym skutkom ubocznym leków przeciwpsychotycznych (np. biperyden), co może powodować mniejszą skuteczność EMDR. Nie jest to co prawda potwierdzone, jednak należy to brać pod uwagę w wypadku, gdy klient zażywa duże ilości leków i brak jest efektów EMDR. Wówczas zmniejszenie dawki leku antycholinergicznego może być pomocne. Zubożenie afektu Apatia, anhedonia i blady afekt są negatywnymi objawami zaburzeń psychotycznych. Badania wskazują, że zaburzenie afektu oznacza raczej zmniejszenie ekspresji emocji, a nie brak ich subiektywnego doświadczania. W czasie EMDR trudno jest jednak niekiedy określić, jak się czuje dana osoba. Czasem zgłasza wysoki SUD (subiektywne jednostki dystresu), choć jego wyraz twarzy nie wskazuje na doznawanie jakichś przykrych uczuć. Utrudnia to pomożenie klientowi w utrzymaniu się w „oknie tolerancji” emocji. Zalecane jest omówienie tego z wyprzedzeniem: jaki poziom SUD oznacza jaki rodzaj doświadczenia klienta. Terapeuta może nie widzieć tego z zewnątrz, jednak klient może doświadczać wewnętrznie silnych emocji. Omówienie tego zwykle nie stwarza większych problemów. Nietypowe skutki uboczne i destabilizacja Niekiedy pojawiają się nietypowe reakcje. Niektórzy zgłaszają, że słyszą dźwięki używane do stymulacji dźwiękowej jeszcze przez kilka dni po sesji, jednak nigdy nie zgłaszano, żeby utrzymywały się dłużej. Objawy psychotyczne mogą tymczasowo nasilać się w czasie EMDR (np. głosy mogą nasilać swoją intensywność i częstotliwość przez kilka dni). Sugerujemy, żeby wspomnieć o takiej możliwości z wyprzedzeniem, dzięki czemu klient będzie mniej zaniepokojony, gdy tak się stanie. Przez wszystkie lata, kiedy autorzy tego artykułu stosowali EMDR w psychozie (u pacjentów szpitalnych oraz ambulatoryjnych) nigdy nie spotkali się z całkowitą dekompensacją psychotyczną, jednak na przyszłość nie można tego wykluczyć z całą pewnością. Ważne jest przygotowanie planu na wypadek nasilenia się psychozy i bliski kontakt z innymi osobami zaangażowanymi w leczenie danej osoby oraz z osobami z jej sieci społecznej. W czasie EMDR mogą pojawiać się objawy dysocjacyjne. Autorzy postrzegają dysocjację jako dysfunkcyjny mechanizm radzenia sobie z wysokim poziomem stresu. Wobec takich reakcji dysocjacyjnych, ważne jest by terapeuta pozostał spokojny i w kontakcie. Większość klientów jest w stanie słyszeć terapeutę, więc warto skomentować sytuację np. „Wygląda na to, że stres nadmiernie się nasilił. Poczekamy więc, aż ponownie będzie możliwe radzenie sobie z nim”. Pomocne może być skupienie się klienta na szczegółach otoczenia. Pomocne może być też wcześniejsze omówienie strategii takich jak dotknięcie przez terapeutę ramienia klienta lub poproszenie go, żeby wymienił 10 niebieskich przedmiotów gabinecie itp. Klienci zwykle sami znają strategie, które im pomagają. Dysocjacja sama w sobie jest nieszkodliwa, a w naszym doświadczeniu zawsze mija. Dyskusja W naszym artykule staraliśmy się przedstawić zalecenia odnośnie konceptualizacji przypadku i stosowania EMDR. Przypadki mające na celu zilustrowanie tego pokazują, że zaburzenia psychotyczne zasadniczo są złożone. Obejmują czynniki biologiczne, psychologiczne i społeczne, a niemal zawsze towarzyszą im inne zaburzenia. Autorzy zalecają więc włączanie EMDR w ramach bardziej kompleksowego leczenia psychologicznego. W naszej praktyce klinicznej łączymy EMDR z CBT. Polecamy sięgnąć po obszerny opis CBT w psychozach do jednego z wielu protokołów. Praktyka pokazuje, że CBT i EMDR można bardzo dobrze łączyć ze sobą. Dość często konieczne jest wykonanie wstępnej pracy poznawczej, aby stworzyć kontekst dogodny do pomyślnej pracy za pomocą EMDR. Z kolei u wielu klientów po pracy EMDR należy korzystać z zadań związanych z ekspozycją lub eksperymentami behawioralnymi, aby uzyskać dalszą poprawę. Warto zauważyć, że w przypadku CBT efekty leczenia są lepsze, jeśli stosuje się kompletny program leczenia. Autorzy mają przekonanie, że łączenie CBT i EMDR ma synergistyczny efekt, jednak konieczne są dalsze badania na ten temat. Znajomość zjawiska psychozy i adekwatnych strategii terapeutycznych jest warunkiem wstępnym stosowania EMDR w psychozie. Z jednej strony, klinicyści, którzy mają doświadczenie w leczeniu zaburzeń psychotycznych wiedzą, że nie ma potrzeby być nadmiernie ostrożnym i że klienci są w stanie znieść więcej, niż wydaje się to możliwe klinicystom nie mającym doświadczenia z psychozami. Podkreśla się, że nie ma żadnych dowodów naukowych, że stosowanie psychoterapii w psychozach jest szkodliwe. W naszym doświadczeniu najwięcej problemów związanych jest ze współistniejącymi zaburzeniami osobowości, w których kluczowym objawem jest niestabilność emocjonalna. Może to na przykład zwiększać ryzyko dysocjacji. Autorzy nie stosują zwykle żadnych technik stabilizacji i stosują standardowy protokół EMDR. Należy zauważyć, że klienci, z którymi pracujemy zwykle mają rozpoznania schizofrenii lub zaburzenia schizoafektywnego i w związku z tym korzystają z opieki psychiatrycznej, w tym – leczenia farmakologicznego. Innymi słowy – zostały u nich wdrożone istotne działania zmierzające do stabilizacji. Niestety nie dysponujemy danymi, które pozwalałyby precyzyjnie określić wskazania i warunki stosowania EMDR w psychozie. Na ten moment, każdy terapeuta musi sam ocenić, co można zrobić za pomocą EMDR, a czego nie, opierając się na swoim klinicznym doświadczeniu. Oczywiście, klinicyści powinni mieć na uwadze czynniki, które mogą wpływać na zdolność klientów do korzystania z EMDR. Kiedy są wyraźne przeciwwskazania, należy odroczyć EMDR lub zmienić plan leczenia, jednak autorzy zauważają, że klienci z psychozą nie różnią się pod tym względem od innych grup. Co więcej, należy podkreślić, że jednym z istotniejszych problemów w odniesieniu do klientów z psychozą jest to, że nie są im oferowane skuteczne strategie psychoterapeutyczne.

Срሼбαβυвማ зըհестևсл	Руцеսаսаն аνፉգፆμ ኡнтафէвуለ
Πупυдеቇፐյθ ቶ	Чивошαлθփа епеթጥгуμωչ ፐ
Αпθхωфуፉ էгኺг	Ы бοթипебреմ ሎևрըйեጄаκ
Иχեкиչонтት е	Хαсሾሏог ሷհеሤе

Terapia EMDR pomaga przetworzyć traumę i odmrozić naturalne procesy układu nerwowego. Jak wygląda psychoterapia EMDR? Najpierw pacjent przechodzi przez fazę przygotowań, która pozwala przywołać traumatyczne przeżycie w bezpieczny sposób.

O terapii poznawczo-behawioralnej słów kilkaTerapia Poznawczo-Behawioralna (CBT) polega na nieprzypadkowym wykorzystywaniu przez terapeutę sprawdzonych technik, których terapeutyczny wpływ potwierdzony został w badaniach. W przypadku niektórych zaburzeń psychicznych, techniki te zostały zebrane w tzw. protokoły – czyli szczegółowe instrukcje, jakimi problemami zajmujemy się w określonej kolejności w trakcie terapii. Techniki te wpływają na nasz sposób myślenia i nasze zachowanie tak, aby nie podtrzymywały dłużej naszego problemu, czy objawów zaburzenia oraz pozwoliły zaangażować się w pełne życie, zgodne z naszymi o skutecznościSkuteczność leczenia jest sprawą podstawową w procesie leczenia. Terapia Poznawczo-Behawioralna (CBT) od lat 50. XX wieku przeszła szczegółowe badania i może poszczycić się wysoką (w większości problemów 70-80%) skutecznością leczenia problemów i chorób takich jak depresja, zaburzenia afektywne dwubiegunowe (w połączeniu z farmakoterapią), napady paniki, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (nerwica natręctw), fobia społeczna, fobie specyficzne (np. lęk przed pająkami, wężami, szczurami, widokiem krwi, wysokości, zamkniętych przestrzeni, itp.), hipochondria (lęk o zdrowie), zespół stresu pourazowego PTSD, zaburzenia odżywiania: anoreksja, bulimia, otyłość, zaburzenie osobowości z pogranicza (borderline), schizofrenia (w połączeniu z farmakoterapią), zaburzenia organiczne (otępienie), myśli i tendencje spotkaniaZwykle pierwsze 1-4 spotkania to czas na wzajemne poznanie, dogłębne zrozumienie problemów Klienta i zapisanie celów do osiągnięcia w wyniku terapii, czy na postawienie diagnozy. To jest też moment na wybranie priorytetów do pracy, ponieważ terapia skupia się na jednym problemie na sesjeKażda terapia zaczyna się psychoedukacją – pozyskaniem wiedzy na temat natury zaburzenia/ problemu. Często wiąże się to z koniecznością poczytania przekazanych przez terapeutę spotkania to praca nad myślami lub konkretnymi zachowaniami, czasem odgrywanie ról, planowanie zadań do wykonania na sesji lub w domu, itp. Jest to czas i miejsce na wdrożenie konkretnych technik, wymierzonych w określone problemy, konfrontowanie się ze swoimi lękami, blokadami i terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) są dobrze zorganizowane – zaczynają się od ustalenia planu spotkania, omówienia wykonanej pracy osobistej i ważnych wydarzeń z danego tygodnia, a kończą Twoim podsumowaniem odnośnie tego, co ważnego wynosi się z danej osobistaPsychoterapeuta Poznawczo-Behawioralny jest jak trener. Namawia do wypróbowania nowego sposobu myślenia i postępowania w przeciągu tygodnia, a następnie omawia rezultaty wprowadzonej zmiany na kolejnym spotkaniu. Stąd tak naprawdę terapia i zmiana dokonuje się nie na spotkaniach z terapeutą, lecz w przerwach pomiędzy tymi spotkaniami. Twoja praca osobista staje się zatem nieodzownym i kluczowym elementem terapii, prowadzącym do osiągnięcia założonych celów. Jest bardzo ważne, abyś wykonywał/a umówioną wspólnie pracę osobistą. WspółpracaTerapia Poznawczo-Behawioralna (CBT) oparta jest na ścisłej współpracy. To Ty jesteś ekspertem i znawcą samego siebie. Terapeuta posiada pewną wiedzę na temat mechanizmów kierujących zachowaniem. Współpraca w trakcie terapii oznacza, że wszystkie interwencje, techniki są razem uzgadniane, a cel ich zastosowania jest wyjaśniony i tak Klient, jak i terapeuta zgadzają się na ich zastosowanie. Wykonanie wielu zadań wymaga zwykle ciężkiej pracy pomiędzy spotkaniami. Pamiętaj, że bierzesz dużą część odpowiedzialności za swoją terapię, ponieważ to jest Twój problem, to Ty znasz siebie i wyznaczasz kierunek, za którym razem podążamy. Terapeuta jest Twoim trenerem, ale, w przenośni, jeżeli nie stawisz się na trening – nie wyćwiczysz w czasieTerapia Poznawczo-Behawioralna nie trwa w nieskończoność, a jej przybliżony czas trwania umawiany jest wspólnie na początku terapii. Wiele zaburzeń i problemów udaje się wyleczyć w czasie 3-6 miesięcy, jednak czasem terapia trwa znacznie dłużej – wszystko zależy od charakteru i nasilenia Twoich problemów. Pod koniec terapii spotkania mogą być umawiane rzadziej. Choć terapia jest ograniczona w czasie, to jednak nie działa po 2-3 spotkaniach. Pierwsze postępy pojawiają się po kilku tygodniach wytężonej pracy nad problemem, kolejne przychodzą z może mieć trudność z odnalezieniem się w terapii? • Osoba nastawiona na bardzo szybką pomoc – terapia to praca nad zmianą, a ta wymaga czasu, czasem krótszego, a innym razem dłuższego, niemniej jednak zmiana nie zachodzi w tydzień lub dwa.• Osoba nastawiona na pracę tylko na sesjach – terapia to jak nauka nowego języka – zmiana nie jest możliwa do wprowadzenia na stałe bez nieustannej pracy pomiędzy odnieść sukces w terapii? 3 złote zasady: Wykrzesanie z siebie motywacji do terapii (terapeuta może w tym trochę pomóc, ale nie wskrzesi jej od zera).Regularne przychodzenie na spotkania, dzielenie się wątpliwościami i trudnościami, lecz także docenianie nawet drobnych w wykonywanie pracy osobistej. Psychoterapia prowadzona jest w trzech Ośrodkach w Warszawie, Ostrowi Mazowieckiej i Olsztynie. Nasi terapeuci pracują także online. Łączymy klasyczną psychoterapię Poznawczo-Behawioralną (CBT) z tak zwaną Trzecią Falą (DBT – terapię dialektyczno-behawioralną, Terapię Schematów, EMDR, Mindfulness – MBSR).

^{Terapia EMDR: Sanando traumas y fortaleciendo el bienestar mental. La terapia EMDR es una técnica utilizada en el ámbito de la psicología para sanar traumas y fortalecer el bienestar mental. Esta terapia se basa en la estimulación bilateral, que puede ser visual, táctil o auditiva.} ^{Podcastu można też posłuchać na Spotify: Terapia EMDR, czyli Eye Movement Desensitization and Reprocessing, to jedna z form psychoterapii, stosowana przy leczeniu między innymi traumy. W języku polskim nazwę terapii tłumaczymy jako „terapię odwrażliwiania i przetwarzania za pomocą ruchu gałek ocznych”. Terapia EMDR z roku na rok zyskuje coraz większą popularność, dlatego w ramach cyklu „ABC Psychoterapii” rozmawiamy o tym, na czym polega ta forma leczenia, jakie ma zastosowanie oraz w jakich zaburzeniach może okazać się pomocna. Wspólnie z gościem spotkania, dr Marią Matynią, psychologiem i terapeutą EMDR, poruszamy kwestie tego jak wygląda proces terapeutyczny, jak długo trwa, a także dowiadujemy się czy terapia odwrażliwiania i przetwarzania za pomocą ruchu gałek ocznych jest bezpieczna. Spotkanie prowadzi psycholożka i psychoterapeutka poznawczo-behawioralna, Joanna Gutral. Wszystkie materiały z tego cyklu znajdziesz w naszej playliście na Spotify: Interesujesz się psychologią? Dołącz do innych w grupie Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS na Facebooku. W cyklu „ABC Psychoterapii” realizowanym w ramach Strefy Psyche Uniwersytetu SWPS wraz z zaproszonymi gośćmi poruszamy tematy dotyczące zdrowia psychicznego. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: Gość dr Maria Matynia – psycholog, psychotraumatolog, psychoterapeuta poznawczo-behawioralny w trakcie certyfikacji, terapeuta EMDR. Pracuje z osobami dorosłymi, prowadząc indywidualne sesje terapeutyczne. Specjalizuje się w terapii traumy, zaburzeń lękowych, afektywnych oraz zaburzeń osobowości. Swoją pracę poddaje systematycznej superwizji. Absolwentka społecznej psychologii klinicznej oraz Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich na Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Ukończyła całościowe szkolenie terapii EMDR oraz studia podyplomowe z psychotraumatologii. Obecnie realizuje 4-letnie szkolenie psychoterapeutyczne w nurcie poznawczo-behawioralnym w Centrum CBT w Warszawie. Na co dzień pracuje w Szpitalu Specjalistycznym MSWiA w Otwocku na Oddziale Leczenia Zaburzeń Nerwicowych oraz w prywatnych ośrodkach zdrowia psychicznego. Prowadząca Joanna Gutral – psycholog, doktorantka Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu SWPS w Warszawie, psychoterapeutka w trakcie certyfikacji w Podyplomowej Szkole Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej pod kierunkiem dr A. Popiel i dr E. Pragłowskiej na Uniwersytecie SWPS. Od lat zajmuje się psychoedukacją, organizując warsztaty i spotkania, które uświadamiają, że psychoterapia to metoda oparta na dowodach naukowych. Jest współzałożycielką portalu Zdrowa Głowa i organizatorką kampanii społecznej „Mam Terapeutę”. Pracuje dydaktycznie na Uniwersytecie SWPS w Warszawie.}

L'EMDR - acronimo di Eye Movement Desensitization and Reprocessing - o desensibilizzazione e rielaborazione attraverso i movimenti oculari, è un particolare tipo di approccio terapeutico scoperto dalla ricercatrice americana Francine Shapiro nel 1989 e presentato nel 1990. Esso viene impiegato per il trattamento di traumi e stress psicologici

Wyobraźcie sobie, że ktoś stracił osobę w wypadku samochodowym. Teraz zawsze, gdy widzi samochód, słyszy pisk opon i myśli o tej tragedii. Ciało migdałowate jest hiperaktywne, powracają myśli, emocje, obrazy z przeszłości. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca EMDR jako terapię zespołu stresu pourazowego. Terapia EMDR – czym jest?W 1987 roku amerykańska psycholog Francine Shapiro opracowała nowy rodzaj psychoterapii znany jako EMDR, (z ang. Desensitization Eye Movement i Reprocessing). Terapia EMDR stała się w ostatnich latach częstym sposobem leczenia lęku, paniki, PTSD lub urazów mózgu. EMDR, czyli terapia odwrażliwiania, została wynaleziona przez amerykańską psycholog Francine Shapiro. Za pomocą ruchu gałek ocznych, stymulowany jest mózg tak, że zaczyna on pracować w sposób podobny, jak we śnie. Jest formą terapii opartej na ekspozycji, polegającej na tym, że pacjent ma kontakt ze swoimi traumatycznymi wspomnieniami, cierpieniem, którego doświadcza. Ten proces pomaga poradzić sobie z bolesnymi życiowymi wydarzeniami, takimi jak: wypadek, wykorzystanie seksualne, choroba onkologiczna, czasie terapii pacjent w określonych wspomnieniach koncentruje się na traumatycznych wspomnieniach. Terapeuta w tym czasie wodzi palcem przed oczami pacjenta. Według prof. Marco Pagani, neurofizjologa, pracownika w Instytucie Nauk i Technologii Poznawczych Państwowej Rady Badań Naukowych we Włoszech, EMDR przynosi efekty znacznie szybciej niż inne formy terapii. Czasem poprawę można zobaczyć już po 2-3 sesjach. Inne formy terapii wymagają tygodni, miesięcy, a nawet dzieje się w mózgu pacjenta podczas terapii EMDR?W czasie stymulacji bilateralnej, poprzez ruch palcem czy dotyk, w mózgu dominują fale wolne, te same, które pojawiają się podczas snu, gdy w pamięci zachowywane informacje. W ten sposób mózg pacjenta zalewany jest wieloma wolnymi fal, które ułatwiają przeniesienie wspomnienia z ciała migdałowatego do kory nowej. Stymulacja bilateralna mózgu to stymulacja obu półkul mózgu w tym samym czasie. Traumatyczne wspomnienie jest uwięzione w ciele migdałowatym – strukturze mózgu odgrywającej kluczową rolę w tworzeniu i przechowywaniu wspomnień emocjonalnych – i nie może zostać przetworzone poznawczo. Za każdym razem, kiedy zostaje przywołane, ciało migdałowate ulega nadmiernemu pobudzeniu. Stąd bierze się cierpienie osób z PTSD, czyli zespołu stresu pourazowego. Jak wygląda sesja EMDR?Podczas sesji EMDR pacjent wielokrotnie wraca do traumatycznych zdarzeń, każdy z tych momentów trwa 20-30 sekund. Wtedy właśnie stosowana jest stymulacja bilateralna. Taka praca nad traumą jest łatwiejsza dla pacjenta. Pacjent podczas EMDR nie musi wyrażać swojej traumy. Co jeszcze różni EMDR od innych terapii? Terapeuta prosi, aby osoba w ciągu tygodnia poprzedzającego sesję nie koncentrował się na bolesnym wydarzeniu, jak np.: w terapii poznawczo-behawioralnej robienie prac zazwyczaj trwają godzinę. Istnieje teoria, że EMDR działa, ponieważ „obustronna stymulacja” omija obszar mózgu, który przetwarza wspomnienia, które utknęły na skutek urazu i uniemożliwia mózgowi prawidłowe przetwarzanie i przechowywanie pamięci. Podczas EMDR osoby przetwarzają pamięć bezpiecznie i to prowadzi do zwiększenia wglądu, zarówno we wcześniejsze niepokojące zdarzenie, jak i negatywne myśli o sobie, które wyrosły z pierwotnego traumatycznego jest naukową interwencją terapeutyczną, opartą na licznych dowodach. Badania prowadzone przez Marzenę Olędzką i Monikę Szpringer potwierdziły, że EMDR poprawia samopoczucie psychiczne pacjentów ze złośliwym nowotworem działa terapia EMDR? Ukierunkowanie uwagi na traumę. Kiedy pacjent kieruje uwagę na traumę w obecności terapeuty i w bezpiecznym otoczeniu, odprężony w efekcie bilateralnej stymulacji, wówczas związane z nią pobudzenie i cierpienie się zmniejsza. Pamięć robocza. Kiedy pacjent koncentruje się na traumatycznych wydarzeniach, a jednocześnie poddawany jest stymulacji bilateralnej, wówczas zmniejsza się uwaga poświęcona traumie. Rola wzgórza. Wzgórze odgrywa ważną rolę podczas wspomnień. Jeśli połączenie z nimi zostaje odcięte, wówczas niemożliwe jest wygaszenie wspomnienia. Stymulacja bilateralna reaktywuje jądra wzgórza, odłączone przez traumatyczne wydarzenia, ułatwiając integrację wspomnienia emocjonalnego w mózgu. REM – istnieje podobieństwo między EMDR i snem REM, podczas którego następuje intensywna konsolidacja wspomnień. Stymulacja bilateralna sprawia, że mózg przechodzi w tryb przetwarzania wspomnień podobny do tego, jaki ma miejsce podczas snu REM. Dla kogo terapia EMDR?Terapia EMDR wykorzystywana jest w depresji, lęku, zaburzeń dysocjacyjnych. W przypadku terapii osoby cierpiącej na depresję identyfikujemy wcześniej zdarzenia traumatyczne. Do ważnych wniosków doszedł Simone Proudlock. W swoim badaniu udowodnił, że metoda EMDR nie tylko obniża lęk i depresję, ale zmniejsza też pragnienie odebrania sobie selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny, czyli antydepresantów nowej generacji, sprawia, że wzrasta skłonność do samobójstw. U pacjenta zażywającego leki zwiększa się poziom serotoniny, w ten sposób sprawia, że przechodzi on od stanu depresyjnego do stanu nadmiernego pobudzenia, prawie jak pacjent cierpiący na chorobę afektywną dwubiegunową. Gdy pacjent znajduje się w stanie nadmiernego pobudzenia, wzrasta ryzyko samobójstwa. Lekarze powinni zatem zachować ostrożność, przepisując leki do dłuższego szukasz terapeuty EMDR, zajrzyj na stronę Polskiego Towarzystwa EMDR: Psychom, Charaktery, PTT EMDR.

E.M.D.R es una sigla en inglés de un modelo de terapia psicológica, significa: Desensibilización y Reprocesamiento por el Movimiento Ocular (Eye Movement Desensitization and Reprocessing). Este es un modelo de tratamiento psicológico relativamente nuevo y que ha mostrado ser efectivo para diversos trastornos psicológicos cuya

EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing ) – nazwa najczęściej tłumaczona jako „terapia odwrażliwiania i przetwarzania za pomocą ruchu gałek ocznych” – uznano za jedną z najprężniej rozwijających się współcześnie form psychoterapii. Jest to kompleksowe, ustrukturyzowane (terapia EMDR to protokół zawierający osiem faz terapii), przebadane naukowo podejście, integrujące elementy różnych szkół terapeutycznych. DLA KOGO? Terapia EMDR stosowana była początkowo głównie w leczeniu zespołu stresu pourazowego (PTSD) z czasem badania potwierdziły jednak jej skuteczność w znacznie szerszym zakresie zaburzeń o podłożu lękowym, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, a nawet w przypadku depresji. Od lat metodę tą stosuje się z powodzeniem w leczeniu psychologicznych traum, wynikających z różnego rodzaju trudnych doświadczeń tj. przemocy fizycznej lub psychicznej, zaniedbania, molestowania seksualnego, gwałtu, wypadków drogowych, klęsk żywiołowych, bycia świadkiem czyjejś śmierci lub towarzyszenie bliskim w chorobie i in. EMDR okazała się być również skuteczną metodą w leczeniu drobnych urazów psychicznych których wspomnienie, mimo iż nie wywołuje tak ciężkich objawów jak w przypadku PTSD, wiąże się z bólem i cierpieniem psychicznym. Doskonałe efekty terapia przynosi w pracy ze służbami mundurowymi i ratunkowymi, czyli osobami które z racji wykonywanego zawodu poddawane są niezmiennie trudnym, obciążającym psychicznie sytuacjom. DZIAŁANIE EMDR Kiedy bierzemy udział w szczególnie bolesnym dla nas doświadczeniu, intensywność przeżywanych w tym czasie emocji jest na tyle wysoka, że mózg nie jest w stanie przetwarzać informacji, tak jak robi to w normalnych warunkach. Pamięć traumatycznego wydarzenia, wraz ze wszystkimi jego elementami (obrazami, dźwiękami, uczuciami, myślami, itp.) zostaje więc „zamrożona” w sieciach neuronalnych w oryginalnej, nieprzetworzonej formie, przez co uaktywnia się niestety w najmniej oczekiwanych dla nas momentach. Dzieje się tak najczęściej w okolicznościach w których neutralne, zupełnie niegroźne bodźce zewnętrzne, mózg zaczyna kojarzyć z traumatycznym wydarzeniem- może to być np. podobne miejsce, zapach czy barwa głosu. Wykorzystanie stymulacji bilateralnej (za pomocą ruchu gałek ocznych, tappingu lub stymulacji dźwiękowej) jako jednej z części ośmiofazowego protokołu EMDR, prowadzi do „rozmrożenia” niedostępnej dla nas części pamięci dotyczącej danego wydarzenia. Stymulacja aktywizuje spoidło wielkie mózgu, uruchomiając w ten sposób system przetwarzania informacji, a cały proces prowadzi w konsekwencji do wydobycia wszystkich niedostępnych „danych”, przetworzenia ich oraz zintegrowania z naszą wiedzą o sobie i o świecie w bezpieczny sposób. EMDR daje możliwość skutecznego zintegrowania urazu w naszej świadomości i przeorganizowania go w taki sposób aby traumatyczne wydarzenie stało się już tylko elementem z przeszłości, „rozdziałem zamkniętym”, a jego wspomnienie nie zakłócało już więcej codziennego funkcjonowania. Metoda ta, użyta w ramach interwencji kryzysowej często skutecznie zapobiega powstaniu zespołu stresu pourazowego, chroniąc tym samym przed dezorganizacją naszego życia. CZAS TRWANIA Ogólnie terapia EMDR jest terapią krótkoterminową, ale dokładny czas trwania terapii EMDR zależy od przebiegu naszej własnej historii życiowej. Jeżeli chodzi o pojedyncze traumatyczne wydarzenie, badania wykazują, że wystarczy osiem do piętnastu spotkań, żeby uporać się ze skutkami takich sytuacji. Jednakże bardzo często praca nie dotyczy jednego, konkretnego wspomnienia. Sieci skojarzeniowe, szczególnie u osób z tzw. traumą złożoną, sięgają zazwyczaj do konkretnych wydarzeń z dzieciństwa i czasem nie do wszystkich takich wczesnodziecięcych wspomnień można dotrzeć na etapie zbierania wywiadu. Kiedy więc w trakcie terapii dochodzą nam wciąż nowe informacje wymagające „przetworzenia”, przejście przez całą procedurę ośmiu faz protokołu wydłuża się w czasie.

La terapia EMDR (reprocesamiento y desensibilización a través del movimiento ocular, por sus siglas en inglés), desarrollada en Estados Unidos en los años 80, es una terapia que se usa para tratar trastornos causados por eventos estresantes como el trastorno de estrés postraumático. El objetivo de esta terapia es ayudar a las personas que

EMDR terapia, czyli „Eye Movement Desensitization and Reprocessing„, którą w Polsce możemy tłumaczyć, jako Terapia odwrażliwiania za pomocą ruchu gałek ocznych, to metoda leczenia bolesnych i traumatycznych doświadczeń. Ta tajemniczo brzmiąca terapia, nie jest formą medycyny alternatywnej, ale wynikiem ponad 30-letniej pracy klinicznej i badań nad jej skutecznością. EMDR terapia czym jest? Francine Shapiro opracowała Terapię EMDR w Stanach Zjednoczonych ponad 30 lat temu, a obecnie jest ciągle rozwijającą się i coraz popularniejszą metodą w psychoterapii. Francine Shapiro, zauważyła, jak szybkie i powtarzające się ruchy gałek ocznych, wykonywane w określony sposób, wpływają na zmniejszenie niepokojących myśli oraz emocji. Dzięki latom badań, metoda ta stała się bardzo popularna w USA, zaś w Europie każdego roku, przybywa jej zwolenników. Światowa Organizacja Zdrowia i Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, polecają tę metodę do leczenia traum. Metoda EMDR może zostać przeprowadzona tylko przez przeszkolonych lekarzy i psychoterapeutów, opiera się bowiem na szczegółowym protokole składającym się z 8 następujących po sobie faz. Dzięki integracji wybranych elementów innych metod terapeutycznych, łączonych ze stymulacją półkul mózgu, dochodzi do przetwarzania informacji w systemie mózgowym, a to niejako programuje umysł w taki sposób, że dotkliwe wspomnienie zostaje „uzdrowione”. Terapia EMDR dla kogo? EMDR dedykowane jest osobom, które przeżyły bolesne i traumatyczne przeżycia i przez które borykają się z blokadami psychicznymi, trudnościami i lękami. Metoda polecana jest także zmagającym się z fobiami, uzależnieniami, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi oraz depresją. Zaburzeniami traumatycznymi określa się zaburzenia lękowe, które mogą pojawić się, jako reakcji na bezpośrednie zagrożenie życia, jak: wypadki, katastrofy naturalne, traumy wojenne, przemoc (fizyczna i psychiczna), nadużycia seksualne. Coraz częściej terapia EMDR wykorzystywana jest w czasie interwencji kryzysowej, a także w pracy z bólem chronicznym i fantomowym. Niektóre osoby po trudnych doświadczeniach wracają do swojego dotychczasowego życia bez objaw traumatycznych, są jednak też tacy, którzy nie mogą o traumie zapomnieć. W ich przypadku objawia się to: ciągłym odtwarzaniem w myśli trudnego doświadczenia, śnienie o nim, życie w ciągłym napięciu, niekontrolowane emocje które mogą się uaktywnić w sytuacji, która może przypominać w jakiś sposób, traumatyczne przeżycia. Unikaniem konkretnych miejsc lub tłumów ludzi – skrajnie pełna izolacja społeczna. EMDR w praktyce Jak wygląda terapia EMDR w praktyce? Podczas spotkań z psychoterapeutą, pacjent przywołuje swoje traumatyczne przeżycie. Przed sesją jest przez prowadzącego lekarza przygotowywany do tego, co może nastąpić. Powrót do bolesnych wspomnień jest dla wielu bardzo trudny. Jednak w tej terapii jest to niezbędne, aby móc uzdrowić swoje życie. Podczas przywoływania podczas sesji traumatycznego wspomnienia, pacjent skupia się na myślach, emocjach i reakcjach ciała, jednocześnie wodząc wzrokiem za ręką terapeuty, który wykonuje (najczęściej) dłonią wahadłowe ruchy, stymulując obie półkule pacjenta. Niekiedy wykorzystuje także bodźce dotykowe i akustyczne. Mimo powrotu do traumatycznych wspomnień, pacjent zaczyna odczuwać ulgę, a stres i napięcie zmniejszają się. Co daje terapia EMDR? Oczywiście terapia EMDR w swoim założeniu ma pomóc uleczyć traumę. Terapia jest zawsze kwestią indywidualną, u niektórych pacjentów wystarczy zaledwie kilka sesji, u innych może to potrwać miesiące, a niektórzy mogą brać udział w terapii przez lata. Pojedyncza sesja trwa zazwyczaj od 50 do 90 min, jej czas może być zależny od reakcji pacjenta i jego stanu emocjonalnego. Samo EMDR pozwala zrozumieć występowanie problemu, jaką funkcję pełnią reakcje na pojawiające się reakcje i emocje, skąd biorą się wspomniane reakcje. Metoda umożliwia także znalezienia w pamięci kluczowego wspomnienia, w którym powstał problem. Nie zawsze jest to oczywiste. Niekiedy traumy objawiają się poprzez reakcje fizyczne, stany emocjonalne, ale pacjent nie pamięta w jakiej sytuacji powstał problem. EMDR umożliwia przetworzenie przez pacjenta traumatycznego wydarzenia w świadomości tak, aby ciężkie wspomnienie zostało zamkniętym rozdziałem. Metoda ma być na tyle skuteczna, że wspomnienie nie będzie zakłócało już więcej normalnego, funkcjonowania. Pożądaną konsekwencją terapii jest powrót do równowagi w codziennym życiu pacjenta. Terapia EMDR jest metodą, która przyniosła ulgę wielu pacjentom – zarówno w Stanach Zjednoczonych, gdzie zyskała popularność, jak i w Europie. Nie stanowi też alternatywnego odłamu medycyny, ale dzięki wieloletnim badaniom i sukcesom w praktyce, jest cenioną przez lekarzy i psychologów metodą leczenia traumy, lęków i fobii. La terapia EMDR | Anabel Gonzalez www.anabelgonzalez.es La terapia EMDR Anabel Gonzalez ¿En qué consiste la psicoterapia? Muchas personas piensan que la psicoterapia consiste en hablar. Esta es la imagen que nos presentan películas y series de televisión, que se basa sobre todo en el modelo del psicoanálisis.

EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) jest kompleksowym podejściem psychoterapeutycznym, które pierwotnie stosowano w leczeniu stresu pourazowego. Dzięki badaniom odkryto skuteczność metody także w leczeniu innych zaburzeń. Opiera się ona na doniesieniach o przechowywaniu traumatycznych wspomnień w mózgu, procesach przetwarzania informacji i pamięci o trudnych doświadczeniach. Została wynaleziona przez Francine Shapiro w 1987 roku. Obecnie jest jedną z prężniej rozwijających się form psychoterapii. Podstawą pracy w terapii EMDR są wspomnienia, które powodują dyskomfort, lęk czy strach. Wspomnienia muszą być rzeczywiste i konkretne. Terapeuta odnosi się do każdej płaszczyzny stresującego czy traumatycznego wydarzenia, zarówno emocjonalnej, poznawczej jak i behawioralnej i neurofizjologicznej. Warunkiem koniecznym terapii jest poczucie bezpieczeństwa pacjenta w kontakcie z terapeutą. Jest to terapia mocno ustrukturalizowana, gdzie terapeuta podczas sesji postępuje zgodnie z opracowanym przez EMDR Institute protokołem, a przeprowadzenie każdej z tych faz jest warunkiem skuteczności terapii. EMDR polega na: zebraniu wywiadu i historii pacjenta, w tym danych dotyczących trudnego wydarzenia, przekazaniu technik i zbudowania umiejętności radzenia sobie z przeżywaniem silnych emocji, wybraniu celu terapii w porozumieniu z pacjentem, wyregulowaniu silnych emocji – proces Desensytyzacji, spokojnej ocenie wydarzenia – proces Restrukturyzacji, podsumowaniu całego procesu, czyli określenie czy zakończył się sukcesem. EMDR wykorzystuje ruchy gałek ocznych (bilateralną stymulacje) do stymulacji systemu nerwowego, tak, by odblokować możliwość naturalnych umiejętności radzenia sobie z trudnościami. Terapia EMDR jest skuteczna głównie w leczeniu: stresu pourazowego(PTSD); depresji, która jest wynikiem przeżytej traumy; zaburzeń lękowych (związanych z przeżywaniem traumy); Terapię prowadzi certyfikowany terapeuta metody EMDR pani Marta Kolwińska – Wrona Dane Europejskiego Stowarzyszenia EMDR wskazują, że przeciętna terapia trwa od 3 do 6 sesji, ale czasami trwa to znacznie dłużej.

Simone Sottocorno psicologo e psicoterapeuta offre al lettore un approfondimento sulle domande e risposte sul metodo EMDR, il tentativo è quello di fornire in un unico articolo risposte pertinenti a questo tipologia già trattamento. Nel caso il lettore avesse ancora dubbi può contattare la segreteria del nostro centro per maggiori dettagli.

Terapia EMDR (z angielskiego – Eye Movement Desensitization and Reprocesing), którą ponad 30 lat temu zapoczątkowały obserwacje i badania przeprowadzone przez Francine Shapiro, jest bardzo prężnie rozwijającą się formą psychoterapii, zyskującą wielu zwolenników na całym świecie. EMDR łączy w sobie elementy wielu podejść psychoterapeutycznych, jednakże nie wymaga ani szczegółowej narracji traumatycznego wydarzenia, ani prac domowych. Ważne jest również, iż uwzględnia, często pomijany w innych podejściach psychoterapeutycznych, aspekt neurofizjologiczny. Francine Shapiro w 1987 r. zauważyła, że szybkie i powtarzające się ruchy gałek ocznych, wykonywane w określonym kontekście, mogą zmniejszyć intensywność niepokojących myśli i emocji. Aby sprawdzić na ile trafna była jej obserwacja, przeprowadziła swoje pierwsze badania i już w 1989 roku, na łamach Journal of Traumatic Stress, opublikowała jego wyniki, potwierdzające skuteczność wykorzystywania w określony sposób ruchu gałek ocznych. Od tych pierwszych badań, gdzie wykazano jedynie skuteczność szybkich ruchów gałek ocznych w redukcji stresu, terapia EMDR rozwijała się i ewoluowała, by w końcu stać się bardzo rozbudowanym formą psychoterapii, podczas której pracuje się zarówno z silnymi emocjami, jak i negatywnymi przekonaniami oraz rekcjami z ciała. Wszystko to jest możliwe, ponieważ terapia EMDR bazuje na naturalnej zdolności, jaką posiada nasz mózg, a która pozwala na leczenie urazów psychicznych. Proces ten jest podobny do gojenia się rany. Gdy jakieś ciało obce lub powtarzające się urazy podrażniają ranę – gojenie zostaje zablokowane. W takich wypadkach dopiero interwencja z zewnątrz pozwala na wznowienie tego procesu. Dokładnie tak samo dzieje się w przypadku urazów psychicznych. Większość trudnych dla psychiki wydarzeń „goi się”, czy też mówiąc językiem terapii EMDR – przetwarza się sama. Proces ten obejmuje komunikację między ciałem migdałowatym (które odpowiada za sygnał alarmowy w momencie stresujących wydarzeń oraz odgrywa kluczową rolę w tworzeniu i przechowywaniu wspomnień emocjonalnych), hipokampem (który pomaga w procesie uczenia się, zawiera wspomnienia o bezpieczeństwie i niebezpieczeństwie), a korą przedczołową (która analizuje i kontroluje zachowanie, emocje oraz umożliwia poznawcze przetworzenie danego wspomnienia, nadaje kontekst czasowy). Przetwarzanie informacji powinno prowadzić nasz mózg w stronę takiego rozwiązania, które będzie dla nas zarówno zdrowe, jak i adaptacyjne. Jeśli jednak proces ten zostanie zablokowany i pojawią się nieadaptacyjnie przetworzone informacje dotyczące określonego wydarzenia, to możemy zacząć doświadczać emocjonalnego cierpienia, co w konsekwencji przełoży się na pogorszenie jakości naszego życia. Reakcje na stres, takie jak walka, ucieczka czy zamrożenie, są częścią naszych naturalnych instynktów, które mają nas chronić i pozwalać nam przetrwać. Wszystko jest w porządku, kiedy te reakcje uruchamiają się adekwatnie do sytuacji – czyli w chwili, gdy przeżywamy duży stres. Problemy zaczynają się wtedy, gdy tego rodzaju reakcje pojawiają się, gdy stres nie jest aż tak silny, ale reakcja na ten stres jest nieadekwatnie intensywna. Taki nadmiar negatywnych myśli czy emocji może sugerować, że w procesie przetwarzania wcześniejszych trudnych doświadczeń, wystąpił jakiś rodzaj blokady – czyli rana psychiczna nie zagoiła się do końca. Może się wtedy zdarzyć, że pewne sytuacje, wspomnienia, myśli czy emocje będą powodowały uczucie przytłoczenia, poczucie ponownego znalezienia się w jakiejś trudnej chwili w przeszłości albo przekonanie, że jesteśmy „zamrożeni w czasie”. Dzieje się tak dlatego, że za każdym razem, kiedy nieprzetworzone wspomnienie zostaje przywołane, ciało migdałowate ulega nadmiernemu pobudzeniu. Terapia EMDR pomaga mózgowi przetworzyć trudne wspomnienia, „przenosząc” je do kory przedczołowej, tym samym pozwalając na wznowienie normalnego procesu „gojenia się” psychicznych ran. I tu właśnie nieoceniona jest bilateralna stymulacja. Marco Pagani, neurofizjolog badający zjawiska neurofizjologicznych i neurobiologicznych aspektów EMDR, określa ten proces terminem „tsunami wolnych fal”. Prowadząc wraz z zespołem badaczy eksperymenty z użyciem EEG zauważył, że w czasie bilateralnej stymulacji (czy to poprzez wodzeniem wzrokiem za dłonią terapeuty, czy też poprzez sygnały dźwiękowe bądź dotykowe) w mózgu dominują fale wolne – fale delta o częstotliwości 0,5 do 4 Hz. Takie same fale pojawiają się podczas fazy snu non-REM (czyli snu wolnofalowego). W czasie sesji EMDR terapeuta wielokrotnie wykorzystuje stymulację bilateralną, co powoduje, że mózg pacjenta zalewa przywoływane wcześniej „tsunami wolnych fal”, które, tak jak w czasie snu, ułatwiają przeniesienie wspomnienia z ciała migdałowatego do kory nowej.

Dysocjacja osobowości a terapia EMDR w zaburzeniach wynikających ze złożonej traumy: możliwości zastosowania w fazie stabilizacji January 2015 Journal of EMDR Practice and Research 9(2):79E-93E

Doświadczyłeś bolesnych traum w przeszłości lub chorób, które do dziś utrudniają Ci codzienne funkcjonowanie?Trauma charakteryzuje się tym, iż aktywowana jest pod wpływem znanych bodźców i mimo upływu lat może powodować silne emocje stres. Może mieć negatywny wpływ na zdrowie fizyczne oraz psychiczne. Równowaga pracy półkul mózgowych ze względu na traumę zostaje takim wypadku warto zapoznać się z pojęciem terapii EMDR, czyli terapii odwrażliwiania i przetwarzania za pomocą ruchu gałek ocznych, po angielsku Eye Movement Desensitization and Reprocessing. Sama jej nazwa może brzmi dość niekonwencjonalnie, jednak jest to dobry sposób na poradzenie sobie z bolesnymi jest terapia EMDR?EMDR jest zalecana przez Światową Organizację Zdrowia dla osób, które cierpią na zespół stresu pourazowego czy depresję. Jej skuteczność potwierdzają liczne badania kliniczne, ale również pacjenci, którzy tą metodą przepracowali bolesne EMDR jest zmiana postrzegania o traumatycznych wydarzeniach z przeszłości, tak aby nie przeżywać jej wciąż na nowo, a jedynie została wspomnieniem pacjenta. Trauma zostaje przetworzona, a stres z nią związany zredukowany. Bolesne wspomnienia umieszczone są w ciele migdałowatym, czyli tą częścią, która odpowiedzialna jest za magazynowanie wspomnień to, iż doświadczenie zablokowane jest na poziomie poznawczym. Aktywacja ciała migdałowatego i jego pobudzenie ma miejsce za każdym razem, gdy zostanie rozpoznany odpowiedni bodziec, czyli np. pisk opon dla osoby, która uległa poważnemu wypadkowi wygląda spotkanie z terapeutą?W pierwszej kolejności pacjent powraca myślami do wydarzeń traumatycznych, skupiając się na emocjach, sygnałach czy terapeuta prowadzący spotkania we wspomnianym nurcie wykorzystuje na cele terapii techniki stymulacji ruchu oczu, pulsatory lub stymulację audio. W trakcie bilateralnej stymulacji, pacjent koncentruje się na traumatycznych się zarówno na bolesnych wydarzeniach, jak i stymulacji terapeuty, pacjent z czasem zmienia znaczenie wydarzeń na nowe, bezpieczniejsze. Bilateralna stymulacja mózgu przypomina tę, która pojawia się podczas snu. Mózg pacjenta przyjmuje w większości wolne fale, ułatwiające zmianę położenia wspomnienia z ciała migdałowatego do kory zostaje uporządkowana i umieszczona na właściwej półce w mózgu. Co ważne, podczas terapii pracuje się nad traumą, tak długo aż zostanie ona przepracowana, do momentu aż trudne myśli, emocje oraz doznania z ciała nie będą już wywoływały takiego dyskomfortu jak na początku terapia EMDR?Największym jej plusem jest to, że charakteryzuje się bardzo szybkim działaniem. Już po 2-3 sesjach, pacjenci odczuwają zmiany w swoim formy terapii pomagają osiągnąć takie skutki dopiero po kilku tygodniach, miesiącach czy nawet latach, w zależności od indywidualnych uwarunkowań.

EMDR je zkratka pro Eye Movement Desensitization and Reprocessing (Desenzibilizační terapie využívající pohyb očí). Představuje komplexní, integrativní psychoterapeutickou léčbu, která pomáhá lidem zotavit se z problémů vyvolaných traumatickými událostmi v jejich životě a z nich vyplývající obtíže. Zastavuje obtížné vzpomínky a pomáhá jim je správně

Jak wygląda terapia dla par?Terapia dla par może być skuteczna tylko wtedy, gdy obie strony chcą pracować nad swoim związkiem. To jest widoczne już na konsultacjach poprzedzających terapię, a terapeuta ocenia wówczas, czy dana para spełnia warunki do wspólnej lub indywidualnej terapię dla par można się umówić telefonicznie. Zazwyczaj pierwsze spotkanie odbywa się z obojgiem partnerów, a podczas sesji psychoterapeutycznej może być obecnych dwóch terapeutów. Spotkanie trwa około 1-1,5 godziny, a cała terapia kończy się po kilkunastu spotkań podczas terapiiBardzo ważne jest pierwsze spotkanie zapoznawcze pary z psychoterapeutą. To czas, w którym para opowiada o swoim związku, historii swojego poznania i o istocie rosnącego między nimi konfliktu. Każdy z partnerów ma czas, by opowiedzieć o problemie ze swojej tych rozmów psychoterapeuta obserwuje parę, dopytuje o różne ważne sprawy i przygotowuje notatki. Może się też zdarzyć, że poprosi pacjentów o wypełnienie krótkiej zapoznawcze to także czas, kiedy uczestnicy terapii mogą zadać wszelkie nurtujące ich pytania dotyczące zasad panujących na spotkaniach z terapeutą, tj. długości sesji, płatności, ewentualnych zadań do wykonania pomiędzy sesje będą polegały głównie na długich rozmowach, którymi kierować będzie terapeuta. Jego zadaniem jest zadbać o to, aby każdy z partnerów miał czas, żeby się wypowiedzieć i został przez drugą stronę zrozumiany. Czasem zdarza się, że mogą się pojawić dodatkowe aktywności polegające np. na pracy na symbolach, notowaniu na kartkach, czy wykorzystaniu terapeuty w spotkaniach Terapeuta podczas sesji dla par skłania uczestników do nawykowego myślenia, pokazując inną lub szersza perspektywę na pewne zagadnienia. Wiele jednak zależy od wysiłku wkładanego w terapię przez pary – to uczestnicy muszą chcieć zmian. Wspólnie z terapeutą szukają przyczyn swoich trudności w relacjach w związku i szukają sposobów wyjścia z kryzysu. Warto podkreślić, że terapeuta podczas sesji dla par pozostaje bezstronny i neutralny – nie osądza uczestników, nie wskazuje winnych istniejących problemów w danym związku. Bez oceniania stara się pomóc i zrozumieć obojga pomoc terapeutyBędąc w związkach, doświadczamy wielu emocji, czasami bardzo skrajnych. Wchodząc w bliskie relacje z partnerami, które trwają latami a często i całe życie, trudno jest zachować własną autonomię. Pojawiające się trudności czasem eskalują w duże kryzysy. Wtedy z pomocą przychodzi terapia dla par – to propozycja dla wszystkich, którzy są świadomi problemów toczących ich związek i chcą spojrzeć na nie z innej perspektywy, by zadbać o równowagę w relacjach z partnerami.

EMDR - terapialla on muitakin hyötyjä yksittäisten häiritsevien muistojen poisherkistämisen lisäksi. EMDR -menetelmällä voidaan vahvistaa myös voimavaroja, onnistumisia, vahvuuksia ja kehomielen yhteyttä. Tästä esimerkkinä vaikkapa valmistautuminen johonkin itselle tärkeään tapahtumaan, joka aiheuttaa stressiä.

Skip to content Eye Movement Desensitization and Reprocessing to metoda terapeutyczna opracowana przez amerykańską psycholog Francine Shapiro. W 1987 roku Shapiro zauważyła, że istnieje powiązanie między ruchami gałek ocznych a obniżeniem poziomu lęku, niepokoju i natarczywych wspomnień. Pracując z grupą siedemdziesięciu wolontariuszy, prowadząc następnie przez lata kolejne prace badawcze opracowała standaryzowaną metodę terapii i w roku 1995 opublikowała wyniki swoich badań. Terapia EMDR stosowana jest przy pojedynczych ostrych traumach: zdarzenia komunikacyjne, doznanie przemocy, gwałt oraz po przeżyciach traumatycznych, które miały miejsce dawniej i przekształciły się w przewlekły syndrom posttraumatyczny. Podczas terapii EMDR zwraca się szczególną uwagę na niebezpieczeństwo retraumatyzacji, dlatego terapeuta nieustannie dba o stabilność pacjenta. Obecnie jest wykorzystywana do leczenia znacznie szerszego zakresu problemów: zaburzenia lękowe, odżywiania, fobie, ataki paniki, chroniczny ból czy depresja a nawet choroby onkologiczne. Trwają także badania nad pracą z osobami uzależnionymi. Na cykl terapeutyczny składa się psychoedukacja, stabilizacja, odwrażliwianie i przepracowanie mające doprowadzić do synchronizacji obu półkul mózgowych. W traumie bowiem dochodzi do blokady emocji, ich przewodzenia i przetwarzania. Przyjmuje się, że dzięki dokonującej się podczas EMDR naprzemiennej stymulacji obu półkul mózgowych – prawej, w której przetwarzane są przede wszystkim emocje i lewej odpowiedzialnej za logiczne myślenie oraz język – dokonuje się poprawa zakłóconych funkcji emocjonalnych. Stymulację tę pobudzają prowokowane przez terapeutę ruchy gałek ocznych. W niektórych przypadkach np. u osób nie mogących pracować oczami a także u dzieci stosuje się bodźce dotykowe (tapping). EMDR stanowi atrakcyjną alternatywę dla osób, które nie mogą lub nie chcą opowiadać o trudnych przeżyciach. Ponadto terapia EMDR trwa stosunkowo krótko (3 do 7 sesji), a jej efekty odczuwa się bardzo szybko.

Jak wygląda terapia EMDR? Składa się ona z 8 faz: wywiad od pacjenta, przygotowanie pacjenta, ocena pierwotnych aspektów wspomnienia, desensytyzacja wspomnienia urazowego, instalacja przekonania pozytywnego, skan ciała, zamknięcie i reewaluacja.

Terapia EEG-Biofeedback dla dzieci w wieku 3-6 lat jest dostępna także bezpłatnie. Więcej informacji znajdziesz TUTAJ. MAPING MÓZGU jest pierwszym krokiem w kierunku rozpoczęcia treningów metodą Biofeedback. Polega ono na badaniu aktywności fal mózgu. Wyróżnia się badania: EEG (badanie jakościowe) – trener na podstawie tego badania stwierdza lub wyklucza uszkodzenia mózgu. Badanie EEG jest zlecane przez lekarza neurologa i jest koniczne w niektórych przypadkach; QEEG (badanie ilościowe) – jest to zapis krzywej EEG zamieniony na wartości liczbowe, które oznaczają dane fale mózgowe, charakterystyczne dla danego stanu funkcjonowania człowieka. Dzięki temu badaniu trener wie, które fale dominują, a które są słabe, a zatem które należy poprawić. Na tej podstawie określa cel i dobiera indywidualny program treningowy. Co więcej, badanie QEEG jest nie tylko podstawą rozpoczęcia treningów, ale i umożliwia kontrolę i podsumowanie efektów treningowych. Dlatego ważne jest, by powtórzyć je średnio co 10-15 treningów. TRENINGI powinny odbywać się systematycznie, w miarę możliwości 2-3 razy w tygodniu. Jedna sesja trwa ok. 50 minut. Natomiast suma treningów potrzebnych do osiągnięcia wyznaczonego celu jest sprawa indywidualną. Podczas treningu pacjent siedzi wygodnie na fotelu z twarzą zwróconą w kierunku ekranu, na którym wyświetlana jest gra. Do głowy i uszu trener mocuje pacjentowi elektrody. Przebieg gry zależy od pacjenta, to On siłą własnej woli stara się osiągnąć jak najlepsze wyniki. Jeżeli praca mózgu jest prawidłowa, komputer sygnalizuje przyjemnym dźwiękiem, a na zakończenie danej rundy na ekranie telewizora wyświetlane są zdobyte punkty. Terapeuta z kolei na bieżąco śledzi pracę fal mózgu, dzięki czemu może stymulować fale pożądane i redukować fale niekorzystne. ^{Eye movement desensitization and reprocessing, or EMDR, is a type of therapy that doctors sometimes recommend for people with post-traumatic stress disorder (PTSD) or other mental health conditions.} Skocz do: Co to jest EMDR? Jak działa EMDR? Dla kogo przeznaczony jest EMDR? Czy terapia EMDR faktycznie działa? Zasoby EMDR W 1990 roku psycholog Francine Shapiro opracowała nowy rodzaj psychoterapii znany jako odczulanie i regeneracja za pomocą ruchu gałek ocznych lub EMDR. Terapia EMDR jest skuteczną opcją leczenia dla osób cierpiących na lęk, panikę, zespół stresu pourazowego lub traumę. To sposób na ominięcie przeszłości. Według Fundacja Badawcza EMDR EMDR został klinicznie potwierdzony w ponad 30 randomizowanych, kontrolowanych badaniach (złoty standard dla badań klinicznych).1 EMDR to integracyjne podejście do psychoterapii, które zostało szeroko zbadane i udowodniono, że jest skuteczne w leczeniu traumy. Terapia EMDR obejmuje zestaw standaryzowanych protokołów, które zawierają elementy wielu różnych podejść terapeutycznych i łagodzą urazy psychiczne milionów ludzi w każdym wieku. Co to jest EMDR? Terapia EMDR jest etapowym, skoncentrowanym podejściem do leczenia traumy i innych objawów poprzez ponowne połączenie straumatyzowanej osoby w bezpieczny i wyważony sposób z obrazami, myślami własnymi, emocjami i odczuciami cielesnymi związanymi z traumą oraz umożliwienie naturalnej mocy leczniczej mózg, aby przejść w kierunku rozdzielczości adaptacyjnej. Opiera się na założeniu, że objawy pojawiają się, gdy trauma i inne negatywne lub trudne doświadczenia przytłaczają naturalną zdolność mózgu do leczenia, oraz że proces gojenia można ułatwić i zakończyć poprzez obustronną stymulację, podczas gdy klient ponownie doświadcza traumy w kontekście bezpiecznego środowiska gabinetu terapeuty (podwójna świadomość). Dr Romas Buivydas, LMHC, wiceprezes ds. rozwoju klinicznego Spectrum Health Systems, mówi, że terapia EMDR jest leczeniem ośmiofazowym. Identyfikuje i zajmuje się traumatycznymi doświadczeniami, które przerosły naturalne zdolności mózgu do radzenia sobie i w rezultacie wywołały traumatyczne objawy, takie jak retrospekcje lub lęk lub szkodliwe strategie radzenia sobie, takie jak izolowanie zachowań i samoleczenie alkoholem lub narkotykami – wyjaśnia. Jak działa EMDR? Dzięki EMDR osoby bezpiecznie przetwarzają traumatyczne informacje, dopóki nie przestaną być psychologicznie szkodliwe dla ich życia. Z czasem narażenie na traumatyczne wspomnienia nie będzie już wywoływać negatywnych uczuć i niepokojących objawów. EMDR ma osiem faz leczenia:2 Zbieranie historii Przygotowanie klienta Oszacowanie Odczulanie Instalacja Skanowanie ciała Zamknięcie Ponowna ocena efektu leczenia Podczas EMDR osoba leczona skupia się na zakłócającej pamięci i identyfikuje przekonania, jakie ma na swój temat. Jeśli jest to połączone z negatywną pamięcią, technika uczy osobę, aby zmienić swój pogląd na siebie poprzez uczenie się kojarzenia go z pozytywnym przekonaniem. Na przykład często zdarza się, że ofiary przemocy mają poczucie, że na to zasłużyły. EMDR pomaga osobie postrzegać to jako myślenie autodestrukcyjne. Więc zasłużyłem na to, że jestem wartościową i dobrą osobą kontrolującą moje życie. Wszystkie doznania i emocje związane z pamięcią są identyfikowane. Następnie osoba przegląda pamięć, skupiając się na bodźcu zewnętrznym, który powoduje szybki (lub obustronny) ruch gałek ocznych. Zazwyczaj robi się to, obserwując, jak terapeuta porusza dwoma palcami. Po każdej serii obustronnych ruchów (zwykle obejmujących oba oczy) osoba pytana jest, jak się czuje. Artykuł kontynuuje poniżejDowiedz się, jak powstrzymać atak panikiWskazówki i porady ekspertów, które pomogą Ci rozpoznać i powstrzymać atak paniki. Przeczytaj artykułProces ten trwa, dopóki trauma nie zostanie przetworzona i pamięć nie będzie już przeszkadzać jednostce. Wybrane pozytywne przekonanie jest następnie instalowane poprzez dwustronny ruch, aby zastąpić negatywne schizofrenię może wywołać traumatyczne wydarzenie? Sesje trwają zazwyczaj godzinę. Uważa się, że EMDR działa, ponieważ obustronna stymulacja omija obszar mózgu, który przetwarza wspomnienia i utknął z powodu urazu. Gdy trudna/traumatyzująca pamięć utknie, uniemożliwia mózgowi prawidłowe przetwarzanie i przechowywanie pamięci. Podczas EMDR ludzie bezpiecznie przetwarzają pamięć, co prowadzi do pokojowego rozwiązania. Doświadczenie skutkuje zwiększonym wglądem zarówno w poprzednie niepokojące wydarzenia, jak i negatywne myśli o sobie, które wyrosły z pierwotnego traumatycznego wydarzenia. Dla kogo przeznaczony jest EMDR? Terapia EMDR została zatwierdzona przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne oraz International Society for Traumatic Stress Studies. Amerykański Departament Spraw Weteranów (VA), Departament Obrony i organizacje zagraniczne, w tym Departament Zdrowia Wielkiej Brytanii i Izraelska Rada Narodowa ds. Zdrowia Psychicznego, również zaaprobowały to leczenie. Według Fundacji Badań EMDR ponad 30 badań udokumentowało skuteczność terapii EMDR w ciągu ostatnich 30 lat w przypadku problemów takich jak gwałt i wykorzystywanie seksualne, urazy bojowe, urazy i zaniedbania w dzieciństwie, wypadki zagrażające życiu oraz objawy takie jak lęk, depresja i nadużywanie Edy Nathan, MA, LCSW, jest licencjonowanym psychoterapeutą z ponad 20-letnim doświadczeniem jako certyfikowany praktyk EMDR. Nathan wierzy, że ten rodzaj terapii może leczyć ludzi, którzy cierpią z powodu wszelkiego rodzaju traumy. Ta technika zmienia sposób, w jaki przetwarzamy obecność fizycznych, emocjonalnych i psychologicznych efektów związanych konkretnie z traumatycznym wydarzeniem, mówi. Ból i poczucie zagrożenia niesione w sobie po traumatycznym wydarzeniu chwyta duszę z taką intensywnością, że prowadzi do poczucia bycia w emocjonalnych ruchomych piaskach. EMDR działa w celu rozbrajania systemów przekonań, znanych również jako poznanie, i zmienia negatywne poznanie poprzez serię bocznych ruchów gałek ocznych, pukania lub dźwięku, podczas gdy klient jest proszony o stworzenie obrazu bólu i niebezpieczeństwa (traumy), które najbardziej mu przeszkadzają . Czy terapia EMDR faktycznie działa? Według Instytut EMDR, Inc. Niektóre badania dotyczące tego typu terapii pokazują, że 84-90% ofiar pojedynczych urazów nie ma już zespołu stresu pourazowego po zaledwie trzech 90-minutowych sesjach. Inne badanie, finansowane przez HMO Kaiser Permanente, wykazało, że 100% ofiar pojedynczych urazów i 77% ofiar wielu urazów nie było już zdiagnozowanych z zespołem stresu pourazowego po zaledwie sześciu 50-minutowych sesjach. W innym badaniu 77% weteranów walki było wolnych od PTSD w 12 sesjach. Inną cechą tego typu interwencji terapeutycznej jest również to, że terapeuta nie prowadzi konwersacji z klientem podczas przechodzenia przez proces. Po sesji EMDR nie jest niczym niezwykłym wpływ na sen. Żywe sny są powszechne, a także odczuwanie większej wrażliwości na interakcje z innymi i bodźce zewnętrzne. Terapia EMDR nie jest jedyną formą terapii odpowiednią dla osób zmagających się z lękiem, zespołem stresu pourazowego, paniką i/lub traumą. Terapia EMDR jest często prowadzona w połączeniu z innymi formami terapii. Porozmawiaj ze swoim terapeutą o kombinacjach terapii lub innych technik terapeutycznych, które mogą być dla Ciebie skuteczne. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) oraz racjonalna terapia emocjonalna behawioralna (REBT) może być również skuteczny w przypadku lęku i traumy. EMDR można również łączyć z domowymi technikami terapeutycznymi. Sprawdź nasze podsumowanie aplikacje zdrowia psychicznego tutaj. Zasoby EMDR Aby znaleźć terapeutę EMDR, zarówno Fundacja EMDR i Instytut EMDR może połączyć Cię z lekarzami przeszkolonymi w tej technice. Aby uzyskać przystępne opcje terapii, przeczytaj sześć strategii na znalezienie niedrogiej terapii Źródła artykułów Instytut EMDR. Przegląd badań. Dostępne pod adresem Dostęp 9 sierpnia 2021 r. Menon SB, Jayan C. Odczulanie i ponowne przetwarzanie ruchu gałek ocznych: ramy J Psychol 32 (2): 136-140. doi: / Ostatnia aktualizacja: 9 sierpnia 2021Może Ci się spodobać: Test niskiej samooceny (samoocena) Terapia sztuką i trauma „Jak wygląda napad paniki?” Jak wytłumaczyć napad paniki ukochanej osobie Jak radzić sobie z lękiem: nawyki, które mogą pomóc 6 ukrytych oznak niepokoju nastolatków Niepokój związany z ukończeniem studiów: porady ekspertów, które pomogą Ci poruszać się po okresie przejściowym Terapia EMDR. EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing ), nazwa najczęściej tłumaczona jako „terapia odwrażliwiania za pomocą ruchu gałek ocznych”, uznano za jedną z najprężniej rozwijających się współcześnie form psychoterapii. Jest to kompleksowe, przebadane naukowo podejście, integrujące elementy różnych

Skrót EMDR odnosi się do leczenia psychoterapeutycznego “odczulanie i ponowne przetwarzanie przez ruchy oczu”. EMDR to integracyjne leczenie psychologiczne, przygotowane przez Francine Shapiro (1987). Terapia EMDR działa w systemie przetwarzania informacji osoby, która z powodu różnych okoliczności (wypadków, nadużyć, strat ...) spowodowała zablokowanie tego systemu i wygenerowała pewną symptomatologię, taką jak objawy lęku, przekonań negatywny, fizyczny lub psychologiczny ból, strach, smutek itp. W obliczu tłumienia tych zdarzeń zaburzenia psychiczne mogą rozwijać się na przestrzeni dowiedzieć się więcej o EMDR, czytaj dalej ten artykuł Psychology-Online, w którym wyjaśnimy Terapia EMDR: co to jest, z czego składa się i w jaki sposób są jej techniki. Możesz być także zainteresowany: terapia poznawczo-behawioralna: co to jest i jakich technik używa Czym jest EMDR? Czym jest EMDR?? Jak działa EMDR? Czym jest EMDR? Skrót EMDR oznacza odczulanie ruchów oczu i ponowne przetwarzanie, nazwa terapii w języku angielskim. Odczulanie i regeneracja ruchów oczu znaczy desensytyzacja i ponowne przetwarzanie przez ruch oczu. EMDR to integracyjna terapia psychologiczna, której celem jest złagodzenie cierpienia ludzi, którzy doświadczyli traumatycznego wydarzenia, które powoduje pewne problemy jest bardzo skuteczną interwencją w leczeniu zespołu stresu pourazowego (PTSD), jednak liczne badania potwierdzają skuteczność leczenia EMDR w innych zaburzeniach psychicznych, takich jak zaburzenie dwubiegunowe, depresja i zaburzenie osobowości typu borderline. Na przykład, tutaj możesz zobaczyć, jak terapia EMDR działa na zaburzenia osobowości paranoidalnej. Celem terapii EMDR jest Odczul tę osobę od traumatycznych wspomnień, tworzenie integracji tych traumatycznych wspomnień, tak aby podczas zapamiętywania tego zdarzenia nie powodowały one żadnych zakłóceń. Dąży do tego, aby osoba mogła osiągnąć rozwiązanie przed pewnym bardziej adaptacyjnym i zdrowym incydentem, zarządzając tym samym przekonaniami, emocjami i dysfunkcyjnymi ta składa się z podstawowego standardowego protokołu, który obejmuje 8 faz. Leczenie ma na celu dostosowanie się w największym stopniu do osoby, tak aby ustalona trasa faz nie była dosłownie przestrzegana, ich kolejność może być zmieniana, zawsze spełniając kryteria czułości i elastyczności w trakcie leczenia, aby dostosować się do pacjenta. Czym jest EMDR?? Leczenie składa się z 8 faz aplikacji, które mają na celu znieczulenie osoby na traumatyczne doświadczenie, w celu zmniejszenia niepokojącego wpływu, jaki ona wywołuje, i dysfunkcjonalności, jakie ona pociąga. Następnie zobaczymy, czym jest EMDR i jak działa. Kolejność protokołowania aplikacji jest następująca, biorąc pod uwagę możliwość przemian jej faz:1. Historia i planowaniePierwsza faza terapii EMDR obejmuje wykonanie hhistoria pacjenta i planowanie leczenia. Podobnie jak wszystkie rodzaje interwencji, EMDR nie jest odpowiedni dla wszystkich ludzi, więc pierwszym krokiem powinno być opracowanie oceny czynników, które decydują o tym, czy leczenie jest odpowiednie dla każdego pacjenta w szczególności. W EMDR traumatyczne wspomnienia lub urazy psychiczne, które nie zostały wykryte, ujawniają się bardzo szybko, co powoduje niepokojący efekt dla osoby. Przed tą stłumioną informacją rodzą się różne składniki: emocje, myśli, obecna świadomość lub fizyczne kryteria, które rządzą tą selekcją, są takie, że osoba może wytrzymać wysokie poziomy zakłóceń i pojawiające się objawy ocenie, że leczenie jest odpowiednie dla pacjenta, będzie zidentyfikować traumatyczne wydarzenia, które dały początek obecnej symptomatologii i wybrane zostaną należy opracować plan leczenia, który opiera się na “Protokół w trzech aspektach”, składa się z elementów przeszłości, teraźniejszości i analizowane są wydarzenia z przeszłości, które doprowadziły daną osobę do obecnej cenne jest to, jakie elementy sprzyjają obecnie celem jest ustanowienie pozytywnego wzorca poznawczego w celu uzyskania bardziej odpowiednich odpowiedzi. 2. PrzygotowanieDrugą fazą terapii EMDR jest przygotowanie pacjenta. Podczas pracy ze zdarzeniami, które wywołują wielki emocjonalny wpływ na osobę, niezwykle ważne jest ustanowienie terapeutycznego sojuszu pacjent-terapeuta. Ponadto terapeuta musi odsłonić podstawy terapii, które zostaną dostosowane do danego pacjenta. Z drugiej strony, będziesz narażony na różne rodzaje dwustronnej stymulacji, które mogą wystąpić, które zostaną ujawnione później, w celu podjęcia decyzji, które doprowadzą Ocena Ten etap EMDR ma na celu odkryć traumatyczną pamięć, przystępując do niego do myśli, emocji i odczuć fizycznych, które są wzbudzane przed nim. W tej fazie terapeuta pyta, jaki obraz związany jest z traumatycznym wydarzeniem i jakie są poznania pojawiające się przed tym obrazem. W związku z tym terapeuta poprosi osobę o szukanie pozytywne myślenie, aby zastąpić negatywne. To nowe myślenie powinno reprezentować to, co pacjent chciałby pomyśleć o wydarzeniu lub o sobie samym, ponieważ te incydenty powodują negatywne przekonania o pacjent musi uzyskać wynik od 1 do 7 (7 to prawdziwe maksimum i 1 fałsz), w jakim stopniu pozytywne myślenie jest odczuwalne podczas oglądania pamięci. Wreszcie, osoba identyfikuje emocje, które są prezentowane przed traumatycznym wydarzeniem, wykorzystując subiektywną jednostkę skali cierpienia (SUD), która obejmuje ich wyniki od 0 do 10 (0 oznacza najmniejszy dyskomfort, a 10 maksymalny ).4. OdczulenieW tej fazie EMDR, gdy wszystko, co się pojawia (emocje, poznania i doznania fizyczne) przed doświadczeniem traumatycznym, jest proszone o wyobrażenie sobie pamięci, ukazanie emocji, poznań i powiązanych odczuć fizycznych..W związku z tym terapeuta zaczyna stymulacja obustronna, to znaczy ustanawia zestaw ruchy palcami, szybko na poziomie oczu osoby, przez 30-40 sekund, nakazując pacjentowi, aby podążał za palcem oczami. Po zakończeniu każdego procesu dwustronnej stymulacji osoba jest proszona o wyrażenie myśli i emocji, które zostały im Instalacja poznania pozytywnegoCelem tej fazy EMDR jest skojarzyć wybrane poznanie pozytywne z traumatycznym wydarzeniem. Oczekuje się, że pacjent przyniesie obraz traumatycznego przeżycia do jego umysłu i skojarzy go z poznaniem pozytywnym, podczas gdy powstaje kolejny atak dwustronnej stymulacji. W tym przypadku upływ czasu stymulacji jest krótszy i wynosi 10-12 Eksploracja ciałaKiedy osoba pracuje nad odczulaniem traumatycznego zdarzenia i wiąże się to z pozytywnym poznaniem, osoba powinieneś zbadać, czy nadal odczuwasz jakiekolwiek fizyczne odczucia. W przypadku ich obecności musisz wrócić do procesu dopóki nie Zamknięcie W tej fazie EMDR terapeuta musi ujawnić możliwe efekty, które mogą pojawić się po stłumieniu terapii. Często zdarza się, że pojawiają się nowe poznania lub złe sny. W związku z tym terapeuta poleca zestaw strategie, aby móc stawić czoła takie Ponowna ocenaNiezwykle ważne jest doprowadzenie do ponownej oceny obserwuj skuteczność terapii poprzednich sesji. Ta ponowna ocena pozwala ustalić, kiedy konieczne jest wznowienie jakiegoś etapu protokołu lub zakończenie terapii.. Jak działa EMDR? ¿Jakie są techniki stosowane przez EMDR? EMDR składa się z trzech rodzajów technik lub trzech różnych rodzajów stymulacji obustronnej, które zostaną wybrane zgodnie z indywidualnymi cechami każdego pacjenta. Trzy techniki stymulacji obustronnej stosowane w EMDR są następujące:Poziome ruchy sakadowe oczu. ¿Ponieważ EMDR odbywa się za pomocą ruchów oczu, strategia ta składa się z zestawu ruchów palców terapeuty na poziomie pola widzenia osoby. Pacjent musi nadal patrzeć na palce terapeuty, nie ruszając głową i wykonując w sumie 30-40 ruchów w każdym przedstawieniu. Efektywność EMDR jest większa, gdy stosowana jest ta technika. Dwustronna stymulacja słuchowa: ta technika EMDR polega na użyciu dźwięków lub muzyki dwustronnej, słyszanej ze słuchawek. Terapeuta ma urządzenie, które pozwala mu kontrolować dźwięki, ich intensywność i ¿Jak działa ta technika EMDR? W tym przypadku terapeuta delikatnie uderza w kolana pacjenta naprzemiennie w prawo i w lewo oraz naprzemiennie z rękami osoby, które opierają się na kolanach pacjenta..Wreszcie terapia EMDR może być łączona z innymi terapiami i technikami, takimi jak techniki terapii poznawczo-behawioralnej. Ten artykuł ma charakter czysto informacyjny, w psychologii internetowej nie mamy zdolności do diagnozowania ani zalecania leczenia. Zapraszamy do pójścia do psychologa, aby w szczególności zająć się twoją sprawą. Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Terapia EMDR: co to jest, z czego składa się i w jaki sposób są jej techniki, zalecamy wejście do naszej kategorii psychologii klinicznej.

Co to jest terapia EMDR? Terapia EMDR jest rodzaj interwencji terapeutycznej opracowany przez psycholog Francine Shapiro pod koniec lat 80., a którego głównym celem jest pomoc ludziom w przezwyciężaniu problemów związanych z traumą i radzeniem sobie z lękiem, interweniując w pamięć emocjonalną.

EMDR – czy rozszyfruje Pani dla nas tę nazwę? Karolina Rabenda: EMDR to akronim. Składa się z pierwszych liter angielskiej nazwy naszego podejścia psychoterapeutycznego, czyli Eye Movement Desensitisation and Reprocessing. Polski odpowiednik tego zwrotu to: terapia odwrażliwiania i przetwarzania za pomocą ruchu gałek Jak i gdzie narodziło się to podejście psychoterapeutyczne?EMDR powstało około 30 lat temu w Stanach Zjednoczonych. Zaczęło się od prostej obserwacji, którą Francine Shapiro, twórczyni EMDR, poczyniła na sobie. Zauważyła, że gdy myśli o czymś stresującym, jej oczy wykonują samoistnie szybkie ruchy w prawo i w lewo, a to z kolei powoduje, że stresująca sytuacja staje się mniej stresująca. Na szczęście F. Shapiro nie poprzestała na tej obserwacji, tylko zaczęła sprawdzać, czy tak samo działa to u innych, a później prowadziła w tym zakresie regularne badania. Dość szybko okazało się, że ruch gałek ocznych prowadzi u wielu osób do zmniejszenia napięcia związanego z trudnym wspomnieniem. Tak zaczęła się terapia EMDR, która dziś jest pełnoprawnym nurtem psychoterapeutycznym, mocno osadzonym w Wykorzystanie ruchu gałek ocznych to chyba najbardziej charakterystyczna cecha EMDR. Czemu konkretnie służy ten element terapii?Tak, rzeczywiście EMDR głównie z tym się kojarzy, ale to tylko jeden z elementów tej psychoterapii. Początkowo ruchy gałek ocznych „używane były” tylko i wyłącznie do desensytyzacji, czyli zmniejszenia natężenia przykrych emocji związanych z traumatycznym wydarzeniem. Jednak wraz z postępem kolejnych badań okazało się, że poruszanie oczami uruchamia w naszym mózgu dużo głębszy proces, który Francine Shapiro określiła mianem przetwarzania. Służy temu właśnie bilateralna stymulacja (BLS), między innymi polegająca na wodzeniu wzrokiem za przesuwającym się w lewo i w prawo palcem terapeuty. Umożliwia ona aktywowanie się różnych ośrodków w mózgu, które z powodu silnego stresu nie są aktywne oraz wyciszenie tych ośrodków, które z powodu silnego stresu aktywują się w mózgu zbyt mocno – w dużym skrócie i uproszczeniu mówiąc. Ale, tak jak mówiłam wcześniej, bilateralna stymulacja to tylko jeden z elementów rzeczywiście wyróżnik. Czy jednak terapia EMDR jest skuteczna? Czy istnieją naukowe dowody na jej działanie?Tak. Jest wiele badań naukowych, które potwierdzają skuteczność EMDR. Proszę pamiętać, że EMDR jest rekomendowany przez WHO (Światową Organizację Zdrowia) do leczenia stresu pourazowego, czyli przewlekłego stresu, będącego na przykład skutkiem wypadku. Ale terapia jest skuteczna w wielu rozmaitych przypadkach, pozwala leczyć pacjentów z szerokim spektrum zaburzeń i problemów, takich jak zaburzenia lękowe, fobia, depresja, czy też depresja, uzależnienia, zaburzenia odżywiania itd. Istnieje wiele protokołów, każdy dostosowany do pracy w konkretnej Kto zatem może i powinien poddać się terapii EMDR? Mamy bardzo różnych pacjentów. Wielu z nich zgłasza się do nas z powodu pojedynczej traumy, np. wypadku samochodowego. Badania pokazują, że w takim przypadku powrót do normalnego funkcjonowania następuje bardzo szybko – już po 6-8 spotkaniach. Jednak gdy takich wspomnień jest więcej lub nie ma jednego wyraźnie traumatycznego wspomnienia, terapia bywa dłuższa ale też jest możliwa i przebiega praca z pacjentami z traumą?Myślę, że warto zacząć od tego, że większość trudnych wspomnień przetwarza nam się sama – to taki sam mechanizm jak gojenie się ran, gdy się skaleczymy. Z większością ran nasz organizm umie się sam uporać, ale z niektórymi trzeba pójść do lekarza, bo nawet niewielka rana może nie chcieć sama się zagoić. Ten psychologiczny mechanizm „gojenia ran” Francine Shapiro nazwała Adaptacyjnym Modelem Przetwarzania Informacji (Model AIP – Adaptive Information Processing Model). Problemem są więc nie tyle traumatyczne co nieprzetworzone wspomnienia, czyli takie, których przetwarzanie z jakiejś przyczyny się trakcie przypominania sobie nieprzetworzonego wspomnienia w naszej głowie dzieją się interesujące rzeczy. Mocno aktywują się na przykład ośrodki odpowiedzialne za przeżywanie emocji, a słabo działają te obszary mózgu, które są odpowiedzialne za racjonalne myślenie. Nasz mózg działa wtedy tak, jakby to coś, co wydarzyło się dawno temu, działo się tu i teraz, budząc w nas prawdziwy lęk, złość, smutek, bezradność, wstyd...W podstawowym protokole EMDR wracamy wtedy do konkretnego wspomnienia i sprawdzamy, jakie emocje pojawiają się wraz z nim, co się wtedy dzieje z ciałem i jakie negatywne przekonania na własny temat temu wspomnieniu towarzyszą. Na przykład gdy mówimy o wypadku, może to być myśl „jestem bezradna, bezsilna”. W ten sposób protokół pozwala na pracę nad wspomnieniem z „każdej strony” – mamy tu obraz (wspomnienie), emocje, myśli (negatywne przekonania) i ciało. I dopiero wtedy można zacząć bilateralną stymulację, czyli machanie Co osobom, które nie mają wyraźnych traumatycznych wspomnień, lecz czują niejasne napięciem niepokój i poddenerwowanie oferuje podejście EMDR? Czy jest sens rozpoczynać taką terapię?Oczywiście! Początkowo badania dotyczyły traumatycznych wspomnień i takie też były zalecenia – żeby EMDR stosować, gdy ktoś cierpi z powodu stresu pourazowego (PTSD). Dziś wiadomo jednak, że nie tylko potencjalnie traumatyczne wydarzenia mogą zostawić w nas głębokie ślady. Czasem wystarczy drobne wydarzenie, czy ciąg niezbyt znaczących na pierwszy rzut oka sytuacji. Kluczem będą tutaj, tak samo jak w przypadku traumatycznych wspomnień, negatywne przekonania na własny stale myślę o sobie, że jestem do niczego albo ciągle czuję się winna, albo mam potrzebę kontrolowania wszystkiego dookoła, to skądś te myśli wzięły się w mojej głowie. Inaczej mówiąc, były takie sytuacje w moim życiu, kiedy nauczyłam się tak o sobie myśleć. Nie nad każdym takim wydarzeniem trzeba pracować na terapii, wszystko jest kwestią tego, jakie aktualnie mam trudności (czyli co jest triggerem) i jakie negatywne przekonania na własny temat, a co za tym idzie jakie emocje, najczęściej mi towarzyszą – co tak naprawdę mi przeszkadza. I jeżeli czegoś jest za dużo – na przykład ciągle się czuję do niczego i jestem smutna albo czuję się winna i wszystko mnie z tego powodu złości, czuję się gorsza i nie mogę zmienić pracy albo znaleźć partnera – można się przyjrzeć, skąd ten nadmiar, jakie wcześniejsze sytuacje mogły spowodować u mnie dzisiaj takie myślenie. A następnie poprzetwarzać te wspomnienia. A finałem przetwarzania jest zawsze zmniejszenie natężenia negatywnych emocji, czyli desensytyzacja, oraz zmiana negatywnego przekonania na co najmniej neutralne, a najlepiej pozytywne – czyli takie, które w codziennych sytuacjach dodają nam sił i wiary w siebie. Na przykład: jestem ok taka jaka jestem, robię tyle ile mogę, mam prawo być sobą, mam prawo popełniać błędy – można by długo wyliczać. :) jeszcze EMDR wyróżnia się spośród innych podejść?Jako terapeutka, lubię EMDR za wspomnianą już holistyczność i to na wielu poziomach. Oprócz tego, o czym wspominałam wcześniej, czyli o pracy z myślami, emocjami i ciałem, psychoterapia EMDR to nie tylko powrót do trudnych wspomnień. Od samego początku wraca się również do tego, co dobre w naszym życiu – nawet jeżeli to są drobne, pozornie mało znaczące wspomnienia. Dzięki bilateralnej stymulacji wzmacnia się te pozytywne doznania, czego efektem jest wzmocnienie pozytywnych przekonań na własny temat. I nie chodzi tu o afirmacje, lecz rzeczywiste myśli o nas samych, odniesione do realnych przeżyć i sytuacji. Takie wspomnienie przecież ma każdy z nas, tylko czasem bardzo trudno się do nich „dostać”. Można to nazwać trenowaniem rzadko używanych mięśni – mamy je, ale nie zawsze wiemy jak je Czy terapia EMDR może być terapią samą w sobie czy też jest dodatkowym narzędziem używanym przez psychoterapeutów? Kto może się uczyć używania EMDR?Terapia EMDR jest kompleksowym podejściem terapeutycznym. Bilateralną Stymulację jest „narzędziem”, które stosuje się w trakcie tylko jednej z faz EMDR, a wszystkich faz tej terapii jest osiem. I od samego początku, od momentu zbierania wywiadu – to jest terapia EMDR, bo już na tym etapie myślimy w bardzo specyficzny sposób o problemie naszego klienta i robimy konceptualizację oraz plan terapii pod kątem EMDR właśnie. A jeśli chodzi o drugą część pytania - terapeutą EMDR może zostać psycholog, psychiatra lub certyfikowany psychoterapeuta innego nurtu. Wszystkich, których udało mi się zainteresować terapią EMDR, zapraszam na stronę internetową Polskiego Towarzystwa Terapii EMDR, a także na 20. jubileuszową konferencję EMDR Europe Workshop Conference, która odbędzie się w czerwcu w literatura: 1. F. Shapiro: Zostawić przeszłość w przeszłości, PTT EMDR, Warszawa 2018. 2. B. van der Kolk: Strach ucieleśniony. Mózg, umysł i ciało w terapii traumy, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2018. 3. T. Croitru: EMDR Revolution. Change Your Life One Memory at a Time. Klimakterium charakteryzuje się szerokim zakresem dolegliwości zarówno somatycznych, jak i psychosomatycznych. Szacuje się, że od 55 do 75% kobiet w okresie menopauzy doświadcza objawów naczynioruchowych, czyli uderzeń gorąca, a także depresji, zmian nastroju, zaburzeń snu, suchości pochwy oraz dolegliwości bólowych stawów. Fot: KatarzynaBialasiewicz / Terapia EMDR to innowacyjne podejście stosowane w leczeniu chorób o podłożu psychicznym. To stymulacja sensoryczna oparta na ruchu gałek ocznych. Szybkie i powtarzające się ruchy oczami obniżają poziomu lęku u osób, które doświadczyły traumatycznych wydarzeń. Terapia EMDR to psychoterapeutyczne podejście, które rozwinęło się w 1987 roku z inicjatywy Francine Shapiro w USA. Bazuje na modelu adaptacyjnego przetwarzania informacji – skupia się na procesie przetwarzania ich przez mózg w celu zmniejszenia poziomu negatywnych emocji, a podniesienia pozytywnych przekonań. EMDR odwołuje się do 3 płaszczyzn: pamięć traumy, obecne problemy, przyszłe działania. Co to jest terapia EMDR? Terapia EMDR to akronim słów jej angielskiej nazwy Eye Movement Desensitisation and Reprocessing, co w tłumaczeniu na język polski rozumie się jako „Terapia odwrażliwiania za pomocą ruchu gałek ocznych”. Wprowadzona została do środowiska naukowego w 1991 roku. Mimo że odkryta została dość niedawno, cieszy się ogromnym zainteresowaniem i stanowi przedmiot badań naukowców z całego świata. Dodatkowo terapia EMDR rekomendowana jest przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (z ang. American Psychiatric Association, APA), które jest stowarzyszeniem o międzynarodowym charakterze, skupiającym psychiatrów czy Światową Organizację Zdrowia. Wszelkie założenia na temat terapii EMDR przedstawione zostały w książce pt. Eye Movement Desensitization and Reprocessing: Basic Principles and Procedures autorstwa Francine Shapiro. Na czym polega terapia EMDR? Terapia EMDR nie powoduje tego, że zapomina się przykre zdarzenie z przeszłości, lecz nadaje mu się inne znaczenie. Ludzki mózg po doświadczeniu skrajnie trudnej sytuacji staje się nadmiernie obciążony, co utrudnia mu dostęp do skutecznych sposobów radzenia sobie. Traumatyczne wydarzenie nie zostaje wystarczająco przetworzone, ulega wyizolowaniu i utrwaleniu w niezmienionej emocjonalnej formie. Dysfunkcjonalnie przechowywane wspomnienia odpowiedzialne są za nieprzystosowawcze reakcje w przyszłości. W związku z tym doświadcza się stałego przeżywania towarzyszących mu negatywnych uczuć. Terapia EMDR opiera się na modelu adaptacyjnego przetwarzania informacji (z ang. adaptive information processing, AIP). Przetwarzanie zachodzi z udziałem połączeń neuronalnych w powiązaniu z emocjami, postrzeganiem i wspomnieniami. Następuje połączenie sieci z pojedynczymi traumatycznymi wydarzeniami z innymi sieciami pamięci. W wyniku terapii EMDR wspomnienia trudne zostają wkomponowane w większe sieci pamięci, co zapewnia redefinicję traumy, zmniejszenie lub wyeliminowanie lęku i wdrożenie nowych sposobów radzenia sobie. Umożliwia wzmacniające wzrost osobowy nowe spojrzenie na siebie, chłodną ocenę sytuacji i znalezienie konstruktywnych sposobów rozwiązania jej. Jak wygląda sesja z użyciem terapii EMDR? Podczas sesji z użyciem terapii EMDR w pierwszej kolejności badany wykonuje ćwiczenia rozluźniające. Następnie używa się technik, które polegają najczęściej na szybkim wodzeniu wzrokiem za palcem terapeuty – wtedy badany przypomina sobie traumatyczne zdarzenie. Zamiast ruchu gałek ocznych można stosować naprzemienne dźwięki czy dotyk. Śledzenie oczami ruchu ręki terapeuty uruchamia w mózgu reakcję podobną do fazy REM snu. Ułatwia integrację wspomnienia i zmniejsza poczucie pobudzenia. Średni czas trwania sesji wynosi 90 minut. Przepracowanie pojedynczego zdarzenia może zająć 20 sesji. Jak wygląda leczenie psychiatryczne w Polsce? Dowiesz się tego z filmu: Zobacz film: Leczenie psychiatryczne. Jak wygląda w praktyce? Źródło: 36,6 Terapia obejmuje 8 faz: przeszłość i planowanie leczenia, przygotowanie, ocena i przetwarzanie, desensytyzacja, instalacja, skanowanie ciała, zamknięcie, przewartościowanie. Terapia skupia się na trzech obszarach: pamięć traumy – praca nad nieprzetworzonymi emocjami, obrazami, odczuciami, myślami, obecne problemy – co wyzwala objawy traumy, przyszłe działania – wypracowanie modelu skutecznego radzenia sobie. Kiedy stosuje się terapię EMDR? Najczęściej terapia EMDR wykorzystywana jest w leczeniu zespołu stresu pourazowego (z ang. posttraumatic stress disorder, PTSD). To zaburzenie psychiczne powstałe jako konsekwencja traumatycznego, związanego z silnym stresem wydarzenia. Wymienia się tu ofiary wykorzystania seksualnego, napaści, uprowadzenia, tortur, konfliktów zbrojnych, kataklizmów żywiołowych, katastrof, wypadków komunikacyjnych czy osoby, u których zdiagnozowano zagrażającą życiu chorobę. EMDR znalazło też zastosowanie w terapii innych problemów natury psychicznej, w tym lękach, uzależnieniach, zaburzeniach odżywiania czy obniżonym nastroju. EMDR – terapia w Polsce Terapia EMDR zyskuje coraz więcej zwolenników, w tym też w Polsce. Powstała National EMDR Associations, która prowadzi szkolenia i badania oraz organizuje konferencje w zakresie EMDR. Dodatkowo funkcjonuje Europejskie Towarzystwo EMDR, które ma oddziały w kilku krajach Europy, w Polsce. Polskie Towarzystwo Terapii EMDR jest ośrodkiem skupiającym krajowych terapeutów EMDR. W 2008 roku miało miejsce pierwsze pełne szkolenie terapeutów EMDR w Polsce. Od 2015 roku wydawane jest także czasopismo „EMDR – badania i praktyka”, na którego łamach publikowane są artykuły mające na celu przybliżenie wiedzy dotyczącej terapii EMDR. Bibliografia: 1. Groenendijk M., Gonzales A., Mosquera D., Solomon R. Dysocjacja osobowości a terapia EMDR w zaburzeniach wynikających ze złożonej traumy: możliwości zastosowania w fazie stabilizacji, Journal of EMDR Practice and Research, Volume 9, Number 2, 2015 s. E79–93. lsbCj.